Rozmowa z laureatem konkursu "Najlepszy dzielnicowy" - mł.asp. Markiem Kołodziejczykiem

Agnieszka Ciekot: Spodziewał się Pan zwycięstwa?
mł. asp.Marek Kołodziejczyk: - Zwycięstwo w konkursie było dla mnie niemałym zaskoczeniem. Przychodząc codziennie do pracy myślałem raczej o tym, jak rozwiązywać problemy mieszkańców mojej dzielnicy i służyć im pomocą niż o tym, że moja praca spotka się z tak dużym uznaniem.

AC: Bycie dzielnicowym to trudne zadanie? Co jest w tej pracy najgorsze?
MK- Bycie dzielnicowym to niemałe wyzwanie. Trzeba wiedzieć, kiedy być dla społeczności policjantem, a kiedy powiernikiem. Kiedy ostrzegać, a kiedy współczuć, czy chwalić. Dla mnie najgorsze są sytuacje, gdy nie mogę pomóc ludziom w ich nieszczęściu, kiedy jedyne, co mogę zrobić to tylko ich wysłuchać i pocieszyć.

AC: Zatem dzielnicowy to trochę jak ksiądz. Nie ma Pan czasem już dość?
MK: - To prawda, że obowiązków jest bardzo dużo. Prawdą jest też, że nie do wszystkich ludzi można dotrzeć swoimi radami czy sugestiami i czasem natłok pracy powoduje zmęczenie. Jednak funkcja, którą sprawuję daje mi też wiele satysfakcji, szczególnie gdy widzę błysk radości w oku człowieka, któremu wcześniej pomogłem. Takie chwile rekompensują mi wszystkie trudy i niepowodzenia.

AC: Dobry dzielnicowy to jaki?
MK: - Dobry dzielnicowy to moim zdaniem taki, który spełnia oczekiwania mieszkańców. To policjant, który posiada dużą wiedzę i potrafi się nią dzielić z innymi. Dobry dzielnicowy chce rozmawiać z ludźmi i jest otwarty na ich problemy oraz gotowy nieść im pomoc.

AC: Gdyby miał Pan udzielić kilka wskazówek innym dzielnicowym, to jakie by to były wskazówki?
MK:- Nie chciałbym udzielać wskazówek innym. Zapewne istnieje mnóstwo modeli dobrych dzielnicowych. Moje zwycięstwo w konkursie jest też efektem współpracy z innymi dzielnicowymi, z niejednokrotnie bardziej doświadczonymi niż ja. W tej sytuacji trudno jest udzielać im wskazówek. Uważam po prostu, że każdy dzielnicowy powinien wykonywać swoje zadania najlepiej jak potrafi.

AC: Najtrudniejsze zadanie z którym Pan musiał się zmierzyć, to co to było?
MK:- Szczególnie trudne są sytuacje w służbie, w których musimy zmierzać się z ludzkim nieszczęściem. Dzielnicowy bierze wtedy na siebie cały ciężar uświadomienia ludziom tego, że przy naszej pomocy i ich dobrej woli, życie całych rodzin może ulec zmianie. Jeżeli jego starania nie przyniosą efektu, nadchodzą myśli, czy dobrych metod użył, czy dobrze zadziałał. A często przecież są to sytuacje od niego całkiem niezależne.

AC: Cieszą Pana otrzymane dzisiaj nagrody?
MK: - Przede wszystkim nagrodą jest dla mnie zaufanie, którego wyraz odnajduję w zgłoszeniach przyniesionych przez mieszkańców mojej gminy do komendy.

AC: Dziękuję za rozmowę.

Czytaj Kronikę policyjną Lubelszczyzny
Czytaj nasz luźny serwis - Z przymrużeniem oka

Najświeższe wiadomości z Twojego miasta prosto na Twoją skrzynkę e-mail. Zapisz się do newslettera!
Prześlij nam swój artykuł lub swoje zdjęcia. Nie masz konta? Zarejestruj się!
Masz firmę? Dodaj ją za darmo do Katalogu Firm.
Organizujesz imprezę? Poinformuj nas!